Απόφαση Εφετείου διατάσσει την αλλαγή διαμονής τέκνων 7 και 8 ετών από το σπίτι της μητέρας στο σπίτι του πατέρα ενώ παράλληλα ορίζει ότι εξειδικεύεται η συνεπιμέλεια ούτως ώστε ο πατέρας να επιχειρεί τις συνήθεις πράξεις επιμέλειας και τις πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα. 

Με την 311/30-6-2023 απόφαση του Εφετείου Λαρίσης (τμήμα Ασφαλιστικών μέτρων), διατάσσεται η αλλαγή διαμονής των ανήλικων τέκνων 7 και 8 ετών αντίστοιχα, ώστε αυτά να διαμείνουν με τον πατέρα τους και τους παππούδες από πατρική γραμμή. Με την ίδια απόφαση εξειδικεύεται η συνεπιμέλεια ορίζοντας ότι ο πατέρας θα επιχειρεί μόνος του τις συνήθεις πράξεις επιμέλειας και τις πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα με ακόλουθη ενημέρωση της μητέρας, όταν απαιτείται από την φύση των υποθέσεων αυτών. 

Η απόφαση αυτή είναι αποτέλεσμα πολύμηνων και συνεχών προσπαθειών να αποδειχθούν δικαστικώς  τα αυτονόητα αλλά και να ξεπεραστούν οι αγκυλώσεις ενός ολόκληρου συστήματος που δυσκολεύεται να κρίνει βάσει αντικειμενικών κριτηρίων στην ανάθεση της επιμέλειας τέκνων, παρά τις ρητές πλέον αναφορές του Νόμου. 

Θα πρέπει να γίνει σαφές ότι η ανάθεση έστω και με προσωρινή διαταγή αποκλειστικής επιμέλειας σε έναν από δύο υγιείς, φιλόστοργους, άξιους γονείς που αγαπούν αμφότεροι τα παιδιά τους δεν μπορεί πια να δικαιολογηθεί στο Δικαιϊκό μας σύστημα. Και τούτο γιατί ρητά πια, για να  υπάρξει δικαστική αφαίρεση της επιμέλειας από έναν από τους γονείς, θα πρέπει να δικαιολογούνται επαρκώς οι λόγοι της αφαίρεσής της. Δυστυχώς πλήθος δικαστικών αποφάσεων (κυρίως Προσωρινών Διαταγών) που απονέμουν την αποκλειστική επιμέλεια σε έναν από τους δύο γονείς αγνοούν επιδεικτικά την πρόσφατη αλλαγή του Οικογενειακού Δικαίου. 

Αντίστοιχα, υπάρχουν αποφάσεις -φενάκη συνεπιμέλειας, στις οποίες ορίζεται μεν συνεπιμέλεια και στους δύο γονείς όμως «για τις συνήθεις πράξεις επιμέλειας και τις πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα» διατάσσεται η επιχείρησή τους σε έναν από τους δύο (συνηθέστερα την μητέρα) προσπαθώντας έτσι οι Δικαστές να ξεπεράσουν το σκόπελο της αναγκαστικής «συνεπιμέλειας».

Στη προκείμενη περίπτωση, η μητέρα που διέμενε σε ένα χωριό της ευρύτερης περιοχής του Εφετείου Λάρισας, είχε πρωτοδίκως αναλάβει τις «συνήθεις πράξεις επιμέλειας και πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα» των δύο τέκνων της και του εντολέα μας, κι εκείνος είχε συνεπιμέλεια με την μορφή της «μετέπειτα ενημέρωσής του» και εξαιρετικά περιορισμένη «επικοινωνία» (τρία παρασκευοσαββατοκύριακα το μήνα, 4 ημέρες στις χριστουγεννιάτικες και πασχαλινές διακοπές και αρρύθμιστη εντελώς την καλοκαιρινή επικοινωνία). 

Ο εντολέας μας εφεσίβαλε την απόφαση αυτή και παράλληλα, όταν η μητέρα έφυγε για την πρωτεύουσα για να δουλέψει ως υπάλληλος σε σουπερμάρκετ  ζήτησε στο Εφετείο Λάρισας με ασφαλιστικά μέτρα να αναλάβει αυτός τις συνήθεις πράξεις επιμέλειας των τέκνων του. 

Αρχικά, το δικαστήριο (Εφετείο Λάρισας σε ασφαλιστικά μέτρα) με την με αριθμό 491/2022 απόφασή του αποφάσισε ότι η γιαγιά από την μητρική γραμμή είναι αξιότερη από τον πατέρα να ασκεί τις καθημερινές πράξεις επιμέλειας των τέκνων του (συγκεκριμένα προτίμησε την  δια αντιπροσώπου-την γιαγιά- άσκηση των συνήθων και κατεπειγόντων πράξεων επιμέλειας από την μητέρα των παιδιών που διέμενε πια χιλιόμετρα μακριά..). Παρά την άδικη και παράλογη αυτή απόφαση, ο εντολέας μας που έβλεπε τα παιδιά του να δυστυχούν (μακριά από την μαμά τους, μακριά από τον μπαμπά τους, με την παρουσία μίας γιαγιάς που όσο και να θέλει δεν έχει ούτε την δυνατότητα, ούτε τις ικανότητες να ανταποκριθεί στην καθημερινή επιμέλεια δύο μικρών παιδιών) προσπάθησε ακόμα μία φορά να αναλάβει την ευθύνη τους: 

Μετά από παρέμβασή μας στην Εισαγγελία Πλημμελειοδικών προκειμένου να διαταχθεί κοινωνική έρευνα, αποδείχθηκαν οι πολλές απουσίες των παιδιών, οι συνεχείς ασθένειές τους με παράλληλη μη δυνατότητα της γιαγιάς να ανταποκριθεί άμεσα και έγκαιρα σε αυτές, η παραίτησή τους σε ‘tablet, κινητά και βιντεοπαιχνίδια’ και η ουσιαστική (λόγω της χιλιομετρικής απόστασης) αδυναμία της μητρός τους να επιμεληθεί των ‘κατεπειγόντων πράξεων επιμέλειας’. 

Με νέα αίτησή μας, ζητήσαμε ξανά και εκ νέου την αλλαγή διαμονής των τέκνων και την ρύθμιση της συνεπιμέλειας ώστε τις συνήθεις πράξεις επιμέλειας και τις πράξεις που έχουν κατεπείγοντα χαρακτήρα να τις αναλάβει ο εντολέας μας. Παράλληλα η μητέρα ζήτησε να διαταχθεί η αλλαγή διαμονής των τέκνων και να μείνουν οριστικά μαζί της στη πρωτεύουσα. 

Με την με αριθμό 311/2023 απόφαση του Εφετείου Λαρίσης (τμήμα ασφαλιστικών μέτρων) γίνονται δεκτά τα αιτήματά μας, τα παιδιά θα διαμείνουν στο σπίτι του πατέρα τους, η μητέρα που διαμένει πια μόνιμα στην Αθήνα θα μπορεί να επικοινωνεί όποτε θέλει και μπορεί με αυτά (δεν αναφέρεται στην απόφαση αλλά είναι προτεραιότητα του εντολέα μας αυτή η θέση) και θα ασκεί ο ίδιος τις συνήθεις πράξεις επιμέλειας και τις πράξεις που έχουν επείγοντα χαρακτήρα με ενημέρωση της μητέρας όπου απαιτείται.

Ήταν ένας δύσκολος αγώνας με το μεγαλύτερο κέρδος αυτό των δύο χαρούμενων για την νέα κατάσταση που δημιουργείται παιδιών, την γνώμη των οποίων συνεκτίμησε το Δικαστήριο για την διαμόρφωση της κρίσης του.

Από την πλευρά μας είμαστε ευτυχείς που φέραμε εις πέρας έναν δύσκολο αγώνα, που γίνεται δυσκολότερος όταν τα βάζεις με το κατεστημένο και την συνήθη δικαστηριακή πρακτική στα θέματα του Οικογενειακού Δικαίου.